თეატრმცოდნე და ტელეწამყვანი ნიკა წულუკიძე ოთხოთახიან ბინაში მეუღლე თეკლა კოსტავასა და 2 წლის ქალიშვილ სესილიასთან ერთად ცხოვრობს... ულამაზეს ჭრელ, საზაფხულო კაბაში გამოწყობილმა სესილიამ მშობლებთან ერთად გვიმასპინძლა, მათ გვერდით, თავის პატარა სკამზე მოკალათდა და “შინისთვის” ფოტოებიც გადაიღო...
- ეს ბინა დიდი ხანია გვაქვს და როცა ოჯახის შექმნა გადავწყვიტე, ჩემი გემოვნებით გავარემონტე და მოვაწყვე. დიზაინერი არ მყოლია. საერთოდ, რეტრო სტილი მიყვარს. ჩემთვის სახლი სიწყნარესა და სიმშვიდესთან ასოცირდება, ამიტომაც კედლები სადაა, მაქვს ბევრი ნახატი, რომლებიც კარგ განწყობაზე მაყენებს და დადებითი ემოციით მავსებს. ავეჯიც
- რა არის აუცილებელი პირობა, რაც მუშაობისგან გადაღლილს შინ უნდა გხვდებოდეს?
- სიმშვიდე. შინ ათი წუთით რომ დაჯდე და დაისვენო, სულ სხვა ენერგიით ივსები. ასეთივე დამოკიდებულება მაქვს საწოლის მიმართ. არიან ადამიანები, რომლებიც იმდენად არიან შეჩვეული საკუთარ ლოგინს, სხვაგან დარჩენა და ძილი არ შეუძლიათ. მეც ასე ვარ, ჩემი სიმშვიდე და მყუდროება ყველაფერს მირჩევნია. მართლაც მშვენიერი სიტყვაა “სიმყუდროვე”.
- როგორც ჩანს, ასეთივე დიდ მნიშვნელობას ანიჭებ ნახატებს...
- დიახ, ნახატს შეუძლია, დიდი გავლენა მოახდინოს როგორც სახლის გარემოზე, ისე პიროვნებაზე. თუ შესანიშნავი მხატვარი მეგობრები გყავს, რომლებიც თავიანთ ნამუშევრებს გჩუქნიან, ეს ხომ კიდევ ერთი ფუფუნებაა. ახლახან ქალბატონმა მედეა კეიდიამ მაჩუქა თავისი არაჩვეულებრივი “ანგელოზები”. ძალიან მიყვარს ჩემი ოჯახის უახლოესი ადამიანი ზურა გომელაური, შინ მისი ნამუშევარიც მაქვს.
2015 წლის 13 ივლისის სტიქიისა და ტრაგიკული მოვლენების შემდეგ, ზურამ დამირეკა, მოდი, შენი პორტრეტი დავხატე და უნდა გადმოგცეო. მივედი და დამხვდა ბეჰემოთი ბეგი. მითხრა, ისეთი კეთილი თვალებით იყურება, შენ ხარო. ძალიან გამიხარდა, რომ ზურამ ასეთ კეთილშობილად დამინახა და ეს ნახატი მაჩუქა (იღიმის).
ასევე მაქვს არაჩვეულებრივი მხატვრების: ქეთი მატაბელის, დარეჯან სეფისკვერაძის, პიკო ნიჟარაძის, თენგიზ მირზაშვილის (ჩუბჩიკას) ნამუშევრები. აქვეა უშანგი ყუმარაშვილის, დათო ბროცკის, მამუკა ცეცხლაძის, გია ბუღაძის, გოიკა გეგეჭკორის ტილოებიც. გიორგი კალანდიაც მამარაგებს ნახატებით - ჩუბჩიკას და გოიკა გეგეჭკორის ნამუშევრები მან მისახსოვრა.
ნახატებთან დაკავშირებით ერთ ამბავს გიამბობთ: შეროზიას ქუჩაზე, ჩვენს მეზობლად ცხოვრობდა ბერძენი მხატვარი ქალბატონი სიმა ტოპუზისი - “წუნა და წუწუნას”, “ჩხიკვთა ქორწილისა” და სხვა მრავალი ანიმაციური ფილმის ნახატების ავტორი. ის ახლახან სალონიკში, 111 წლის ასაკში გარდაიცვალა. დიდ პატივს სცემდნენ როგორც ჩვენთან, ისე საბერძნეთშიც. 1995 წლის 25 აპრილს, 9 წლის რომ გავხდი, ქალბატონმა სიმამ თავისი ნამუშევარი მაჩუქა. მაშინ მითხრა, შენ თუ კარგი მხატვრების ნამუშევრების შეგროვებას მოახერხებ, სწავლას ევროპის ნებისმიერ უნივერსიტეტში შეძლებო. მართალია, “ევროპის უნივერსიტეტი” ჩემთვის რუსთაველზე თეატრალური უნივერსიტეტი აღმოჩნდა, მაგრამ მას შემდეგ უფრო მეტი ყურადღებით მოვეკიდე ნახატების შეგროვებას და ალბათ ძალიან გამიჭირდება, რომელიმეს შეველიო. ჩემს ოჯახში ყველაზე დიდი სიმდიდრე ნახატებია.
ასევე მინდა ყურადღება გავამახვილო წულუკიძეთა გერბზე. მამაჩემმა მოიძია წულუკიძეების ძველი გერბი და შევეცადეთ, მის მიხედვით აღგვედგინა. დედას მარგალიტის მძივი დავუშალეთ და ჩვენი შტოს საგვარეულო გერბი მე და მამამ ჩვენი ხელით მოვრთეთ.
- ბიბლიოთეკაში გადავინაცვლოთ, რა ჟანრის ლიტერატურა ჭარბობს? ჩემი აზრით, თეატრალური ლიტერატურა იქნება...
- რომ გითხრა, დეტექტივები-მეთქი, დამიჯერებ (იღიმის)?! რა თქმა უნდა, ჩემი ბიბლიოთეკა მეტწილად მემუარული და თეატრალური ლიტერატურისგან შედგება და ასევე მსოფლიო ლიტერატურის სხვადასხვა ჟანრის ნაწარმოებებისგან. აქვეა საბავშვო ლიტერატურა, “ქართული პროზის” ტომები. ეს ბიბლიოთეკა დედაჩემის შეგროვებულია, გამოწერილი ჰქონდა და აუცილებლად ორ-ორს ყიდულობდა, ჩემთვის და ჩემი და ქრისტისთვის. დღეს უკვე უამრავი წიგნი გვაქვს, ვერსად ვატევთ. ძალიან ცოტა ოჯახში მინახავს ამდენი წიგნი. კარგი წიგნის კითხვას რა ჯობია, მაგრამ დღესდღეობით ვერ ვახერხებ და ვერ ვამბობ, აბა, ის დღე რა დღე არის, თუ წიგნი არ წავიკითხე-მეთქი. სამწუხაროდ, კითხვისთვის დრო ხშირად არ მრჩება, რადგან ზოგჯერ ისეთი დაღლილი ვბრუნდები შინ, აბაზანაში შესული, სარეცხ მანქანაზე ვიძინებ, საწოლი მგონია.
- ალბათ, ამ წიგნებში ბევრია თავად ავტორის ნაჩუქარი…..
- დიახ, განსაკუთრებით ძვირფასია იმ ადამიანების სახსოვარი, რომლებიც დღეს ჩვენთან აღარ არიან. თან ყველას ავტოგრაფი ახლავს, ასეთებია: მიშა ქვლივიძის, ოთარ ჭილაძის, ნიკო გომელაურის, ზინა კვერენჩხილაძის, გურამ საღარაძის, გიგა ლორთქიფანიძის, კარლო საკანდელიძის და სხვათა წიგნები... ბატონი ვასო კიკნაძის ათამდე წიგნი მაქვს და თითოეულზე მისი ავტოგრაფია. ეს წიგნები ჩემთვის ძალიან ძვირფასია.
- რომელს ანიჭებ უპირატესობას, კორპუსის ბინას თუ საკუთარ სახლს?
- ძალიან მინდა, სადმე თბილისში ეზოიანი სახლი მქონდეს. აღმაშენებელზე, თბილისურ ეზოში გავიზარდე და მიყვარს ის გარემო. ახლა მეუღლესთან ერთად კორპუსის ბინაში ვცხოვრობ და ვერ ვეგუები აქაურობას, ზოგადად არ მიყვარს კორპუსის ბინები.
- ნიკა, თბილისში შენი ბებია-პაპა საკუთარ, ეზოიან სახლში ცხოვრობს, სადაც ბავშვობის დიდი ნაწილი გაქვს გატარებული. თუ გეხერხება ბაღ-ბოსტანში ტრიალი, მცენარეების მოვლა?
- რასაკვირველია, მეხერხება და მსიამოვნებს კიდეც მიწასთან ურთიერთობა. საერთოდ, ძალიან მიყვარს მცენარეები და ცხოველები. ჩემს ბავშვობაში აღმაშენებელზე სახლის აივანი სავსე გვქონდა ქოთნის ყვავილებით, რომლებსაც ყველა ერთად ვუვლიდით. ახლა მე და ჩემს მეუღლეს შინ ერთი ქოთნის ყვავილიც არ გვაქვს. მხოლოდ შობის მოახლოებისას, წითელ “შობის ვარსკვლავს” ვყიდულობთ ხოლმე, რომელიც მალევე ჭკნება. სხვათა შორის, ნებისმიერ ხეს მერქნისა და ფოთლის მიხედვით “ვცნობ”. ზოგისთვის ყველა სიმწვანე უბრალოდ ხეა, მე კი შემიძლია ნებისმიერზე გითხრათ, რომელი რა მცენარეა.
იხილეთ კიდევ ბევრი ფოტო ნიკა წულუკიძის სახლიდან
ანა კალანდაძე
_yda-1.jpg)
კომენტარები