ტა­ტა გე­ლა­ძის წიგ­ნი “რე­მონ­ტი” ცო­ტა ხნის წინ გა­მოჩ­ნ­და და არის მცდე­ლო­ბა, გა­უ­მარ­ტი­ვოს ადა­მი­ა­ნებს ის სირ­თუ­ლე­ე­ბი, რაც ყო­ველ­თ­ვის თან ახ­ლავს რე­მონტს და რაც ხში­რად დაბ­რ­კო­ლე­ბა­დაც კი იქ­ცე­ვა ხოლ­მე ბი­ნის მფლო­ბე­ლის­თ­ვის. ქალ­ბა­ტონ ტა­ტას დი­დი გა­მოც­დი­ლე­ბა და­უგ­როვ­და ამ საქ­მე­ში - წლე­ბია, სა­კუ­თარ თუ ახ­ლო­ბელ-მე­გობ­რე­ბის ბი­ნებს გეგ­მავს და უშუ­ა­ლოდ მო­ნა­წი­ლე­ობს რე­მონ­ტის პრო­ცეს­ში. ბევ­რ­მა აღი­ა­რა, რომ კარ­გად გა­მოს­დის ეს საქ­მე და მი­სი ყვე­ლა­ზე მთა­ვა­რი უპი­რა­ტე­სო­ბა ის არის, რომ მის მი­ერ და­გეგ­მილ-დაპ­რო­ექ­ტე­ბუ­ლი ბი­ნის დი­ზა­ი­ნი არის ფუნ­ქ­ცი­უ­რი და რო­გორც თა­ვად ამ­ბობს, არც ერ­თი კვად­რა­ტუ­ლი მეტ­რი არ “ცდე­ბა”, ყვე­ლა­ფე­რი გა­აზ­რე­ბუ­ლი და სა­ჭი­რო­ე­ბი­სა­მებრ გა­მო­ყე­ნე­ბუ­ლია.

უფ­რო ახ­ლოს გა­ვიც­ნოთ ქალ­ბა­ტო­ნი ტა­ტა, და­ვათ­ვა­ლი­ე­როთ მი­სი გე­მოვ­ნე­ბი­თა და უშუ­ა­ლო ჩარ­თუ­ლო­ბით მოწყო­ბი­ლი ბი­ნა, სა­დაც ქმარ-შვილ­თან ერ­თად ცხოვ­რობს, და თან გაგ­ვი­ზი­ა­რებს თა­ვის გა­მოც­დი­ლე­ბას რე­მონ­ტის სა­კითხებ­ში.


- ყო­ველ­თ­ვის მა­ინ­ტე­რე­სებ­და ინ­ტე­რი­ე­რის დი­ზა­ი­ნი. პირ­ვე­ლი მცდე­ლო­ბა ჩემს სახ­ლ­ში იყო, სა­დაც პრაქ­ტი­კუ­ლად ყვე­ლა­ფე­რი თა­ვად გა­ვა­კე­თე. მე­რე ჩემს მულ­საც ორ­ჯერ გა­ვუ­კე­თე რე­მონ­ტი - თვი­თონ ამე­რი­კა­შია და იქი­დან ადევ­ნებ­და თვალს პრო­ცესს. მე­გობ­რებ­საც დავ­ხ­მა­რე­ბი­ვარ რე­მონ­ტის, ბი­ნის და­გეგ­მ­ვის, დი­ზა­ი­ნის სა­კითხებ­ში.

ახ­ლა უკ­ვე გა­ი­ო­ლე­ბუ­ლი მაქვს საქ­მე, რად­გან დი­დი გა­მოც­დი­ლე­ბა და­მიგ­როვ­და. ძა­ლი­ან გა­მი­მარ­თ­ლა, რად­გან მყავს ხე­ლოს­ნე­ბის სა­უ­კე­თე­სო ჯგუ­ფი, რო­მელ­თან ერ­თა­დაც უკ­ვე სა­მი სახ­ლი გა­ვა­კე­თე. მინ­და ყვე­ლას ვურ­ჩიო, ჯგუ­ფის და­ქი­რა­ვე­ბა ძა­ლი­ან მომ­გე­ბი­ა­ნია, რად­გან პა­სუ­ხის­მ­გებ­ლო­ბა არის ცენ­ტ­რა­ლი­ზე­ბუ­ლი. ძა­ლი­ან ბევ­რი ნი­უ­ან­სია, რო­მე­ლიც თავი­დან­ვე უნ­და გა­არ­კ­ვიო ხე­ლო­სან­თან. თუ სახ­ლის პატ­რო­ნი ვერ ერ­კ­ვე­ვა რე­მონ­ტის სა­კითხ­ში, მო­უ­ლოდ­ნე­ლი შე­დე­გე­ბი და­გატყ­დე­ბა თავს, ამი­ტომ ყვე­ლა­ფე­რი წი­ნას­წარ უნ­და შე­ის­წავ­ლო. მე რომ ხელს გა­ვუს­ვამ კე­დელს, უკ­ვე ვხვდე­ბი, კა­ფე­ლი სწო­რად არის გაკრული თუ არა. თუ აც­დე­ნი­ლია, ამო­წე­უ­ლია, ან პი­რი­ქით - ჩა­წე­უ­ლია, იმას არ ჩა­ვი­ბა­რებ. ის, რომ კე­დელ­ზე არ იყოს ზო­ლე­ბი, და­მო­კი­დე­ბუ­ლია მხო­ლოდ ხე­ლო­სან­ზე და არა შპა­ლერ­ზე. მსგავ­სი ხარ­ვე­ზის დროს ატყუ­ე­ბენ სახ­ლის პატ­რონს და ეუბ­ნე­ბი­ან, რომ ეს შპა­ლე­რის ბრა­ლია. ასე­თი რამ და­უშ­ვე­ბე­ლია.



- სად იპო­ვეთ ხე­ლოს­ნე­ბი, რომ­ლებ­საც ასე ენ­დო­ბით?

- თა­ვი­დან სხვა ხე­ლოს­ნე­ბი მყავ­და. ცო­ტა ხნის შემ­დეგ ერთ-ერთ ახა­ლა­შე­ნე­ბულ კორ­პუს­ში მოვ­ხ­ვ­დი, ბი­ნებს ვათ­ვა­ლი­ე­რებ­დი და იქ ვნა­ხე სხვა მუ­შე­ბი. ვუ­ყუ­რებ­დი, რო­გორ მუ­შა­ობ­დ­ნენ. გა­ო­ცე­ბულ­მა ვუთხა­რი, ძა­ლი­ან ნე­ლა მუ­შა­ობთ, ჩე­მებ­მა ერთ დღე­ში ერ­თი კე­დე­ლი გა­მი­ლე­სეს-თქო. და­ინ­ტე­რეს­დ­ნენ, ძა­ლი­ან გთხოვთ, მო­ვალთ და ვნა­ხავთ, რო­გორ მუ­შა­ო­ბე­ნო. რომ მო­ვიდ­ნენ, ერ­თ­მა­ნე­თის ნაც­ნო­ბე­ბი აღ­მოჩ­ნ­დ­ნენ. ჩე­მი ხე­ლო­სა­ნი ეს­პა­ნეთ­ში ყო­ფი­ლა ნა­მუ­შე­ვა­რი. იქ თურ­მე კა­ფელ­ზე ნამ­ცხ­ვ­რის კრე­მი­ვით ოთხ წერ­ტილს ას­ვა­მენ და ისე აკ­რა­ვენ კე­დელ­ზე. გა­ნა არ და­ი­ჭერს, მაგ­რამ შიგ­ნით ცა­რი­ე­ლია და ვერც ლურ­ს­მანს და­ა­ჭე­დებ, ვერც ვე­რა­ფერს ჩა­მო­კი­დებ, ად­ვი­ლად გა­გი­ფუჭ­დე­ბა. ეს რომ გა­ვი­გე, მე­რე სულ ხე­ლებ­ში ვუ­ყუ­რებ­დი ამ ხე­ლო­სანს, რომ არა­ფე­რი გა­ე­ფუ­ჭე­ბი­ნა. აბა­ზა­ნა და­ვას­რუ­ლე­ბი­ნე და და­ნარ­ჩე­ნი ჩემს ახ­ლან­დელ ჯგუფს გა­ვა­კე­თე­ბი­ნე.



ხე­ლოს­ნებ­თან და­კავ­ში­რე­ბით მინ­და ერ­თი რჩე­ვა გა­მოვ­ყო: არა­ვი­თარ შემ­თხ­ვე­ვა­ში არ ენ­დოთ „უხელ­საწყოო” ხე­ლო­სანს. თუ ხე­ლო­სანს სა­ჭი­რო ხელ­საწყო­ე­ბი არ აქვს, ე.ი. ის ან სხვა საქ­მის ხე­ლო­სა­ნია, ან სა­თა­ნა­დოდ არ იცის თა­ვი­სი საქ­მე.

- მა­სა­ლის შერ­ჩე­ვი­სას უკ­ვე შერ­ჩე­უ­ლი გაქვთ ად­გი­ლე­ბი, სა­დაც ამ მა­სა­ლას ყი­დუ­ლობთ, თუ სხვა­დას­ხ­ვა მა­ღა­ზი­ა­ში და­დი­ხართ?

- ხე­ლოს­ნე­ბი ყო­ველ­თ­ვის მთა­ვა­ზო­ბენ, რომ თა­ვად მო­ი­ტა­ნენ მა­სა­ლებს სხვა­დას­ხ­ვა მა­ღა­ზი­ი­დან, ბაზ­რო­ბი­დან, მაგ­რამ მირ­ჩევ­ნია, მე თვი­თონ წა­ვი­დე. ხა­რის­ხით ზო­გი მა­სა­ლა გან­ს­ხ­ვავ­დე­ბა, ზო­გი კი სა­ერ­თოდ არ გან­ს­ხ­ვავ­დე­ბა ერ­თ­მა­ნე­თის­გან. ამი­ტომ ზოგ რა­მე­ზე ღირს ფუ­ლის და­ზოგ­ვა, ზო­გი­ერ­თი რამ კი აუცი­ლებ­ლად კარ­გი ხა­რის­ხის უნ­და იყი­დო. მა­გა­ლი­თად, თა­ბა­შირ-მუ­ყაო არის ბუ­ნებ­რი­ვი თა­ბა­ში­რი, რო­მე­ლიც მო­ი­პო­ვე­ბა ბუ­ნე­ბა­ში და არის დაპ­რე­სი­ლი თა­ბა­შირ-მუ­ყაო. მარ­თა­ლია, ისი­ნი და­ნიშ­ნუ­ლე­ბით გან­ს­ხ­ვავ­დე­ბი­ან, მაგ­რამ შე­მად­გენ­ლო­ბა ერ­თ­ნა­ი­რი აქვთ. ამი­ტომ ამ შემ­თხ­ვე­ვა­ში ძვი­რი­ა­ნის ყიდ­ვა არ ღირს.



- ბო­ლო დროს ხში­რად ამ­ბო­ბენ, რომ ესა თუ ის მა­სა­ლა აქ ვერ იშო­ვეს და გა­მო­ი­წე­რეს. თქვენ თუ გა­მო­გი­წე­რი­ათ?

- გა­მო­ვი­წე­რე ამე­რი­კუ­ლი ონ­კა­ნე­ბი, რომ­ლე­ბიც და­მიჯ­და უფ­რო იაფი, ვიდ­რე აქ უნ­და გა­და­მე­ხა­და. არ შე­ი­ცავს ტყვი­ას და ეკო­ლო­გი­უ­რად სან­დოა. ირა­ნის და დუ­ბა­ის ონ­კა­ნი უფ­რო დიდ­ხანს ძლებს, მაგ­რამ შიგ­ნით რა აქვს, რას შე­ი­ცავს, რის­გან შედ­გე­ბა, არა­სო­დეს გე­ცო­დი­ნე­ბა. სა­ერ­თოდ, ქარ­თულ ბა­ზარ­ზე გან­ს­ხ­ვა­ვე­ბუ­ლი ონ­კა­ნე­ბი არ არის, თუ იშო­ვით, ისე­თი ფა­სი ადევს, ვერ მი­ე­კა­რე­ბით.

- რამ­დე­ნი ხა­ნი აკე­თებ­დით თქვენს ბი­ნას?

- სა­მი თვე მიმ­დი­ნა­რე­ობ­და სა­მუ­შა­ო­ე­ბი, საკ­მა­ოდ მა­ლე დას­რულ­და რე­მონ­ტი. ყო­ველ­თ­ვის ვითხოვ, ყვე­ლა ხე­ლო­სან­მა ერ­თ­დ­რო­უ­ლად იმუ­შა­ოს. რა­ტომ­ღაც ხე­ლოს­ნებს უყ­ვართ მარ­ტო მუ­შა­ო­ბა, თით­ქოს აბა­ზა­ნა­ში მო­მუ­შა­ვე რა­მეს უშ­ლი­დეს მი­სა­ღებ­ში გაყ­ვა­ნი­ლო­ბა­ზე მო­მუ­შა­ვეს. მაგ­რამ ეს რე­ა­ლუ­რად აფერ­ხებს რე­მონ­ტის დრო­უ­ლად დას­რუ­ლე­ბას, ამი­ტო­მაც მო­ვითხოვ, ყვე­ლამ ერ­თ­დ­რო­უ­ლად იმუ­შა­ოს. პარ­კე­ტი რომ და­ვა­გეთ, მხო­ლოდ მა­შინ იყო მარ­ტო პარ­კე­ტის ხე­ლო­სა­ნი.



სა­ერ­თოდ, რა­საც წარ­მო­ვიდ­გენ გო­ნე­ბა­ში, სა­ბო­ლო­ოდ ზუს­ტად ის გა­მო­დის ხოლ­მე. ეს იმი­ტომ, რომ ამა­ზე წი­ნას­წარ ვფიქ­რობ, მა­სა­ლა­საც ზუს­ტად იმას ვე­ძებ, რაც მინ­და და ხე­ლო­სან­საც აუცი­ლებ­ლად ვთხოვ იმას, რაც ჩა­ფიქ­რე­ბუ­ლი მაქვს. რჩე­ვებს ყო­ველ­თ­ვის ვითვა­ლის­წი­ნებ, მაგ­რამ “არ გა­მო­ვა” ჩემ­თ­ვის არ არ­სე­ბობს.

- ასე­ვე მტკივ­ნე­უ­ლი თე­მაა კორ­პუ­სის ბი­ნი­დან სა­რე­მონ­ტო ნაგ­ვის გა­ტა­ნა. რო­გორ გაგ­ქონ­დათ ნა­გა­ვი?

- ყო­ველ სა­ღა­მოს ვცდი­ლობ­დი, ბი­ნის გა­რეთ მტვე­რი ამე­ღო, რომ მე­ზობ­ლე­ბი არ შე­მე­წუ­ხე­ბი­ნა. ეს საკ­მა­ოდ დი­დი თან­ხე­ბი დაჯ­და. ზოგს მთე­ლი ნა­გა­ვი რე­მონ­ტის დას­რუ­ლე­ბის შემ­დეგ გა­აქვს, ეს მცდა­რი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბაა. იმ­დე­ნი ნა­გა­ვი გროვ­დე­ბა რე­მონ­ტის დროს, რომ ერ­თი მან­ქა­ნით მა­ინც ვერ გა­ი­ტან. ლიფ­ტით ნაგ­ვის ჩა­ტა­ნა არ შე­იძ­ლე­ბა, ამი­ტომ აივან­ზე და­ვა­მაგ­რე ჭო­ჭო­ნა­ქი - იმით ჩამ­ქონ­და და ამომ­ქონ­და ტვირ­თი.



- რე­მონ­ტის სა­კითხს მთლი­ა­ნად თქვენ ხელ­მ­ძღ­ვა­ნე­ლობ­დით. ოჯა­ხის წევ­რე­ბი თუ არი­ან კმა­ყო­ფი­ლი შე­დე­გით?

- ყვე­ლა­ფერს მათ ვუ­თან­ხ­მებ­დი. ყვე­ლას ცხოვ­რე­ბის წე­სი გა­ვით­ვა­ლის­წი­ნე მათ პი­რად სივ­რ­ცე­ებ­ში და რა­საკ­ვირ­ვე­ლია, კმა­ყო­ფი­ლე­ბი არი­ან.

- რა სტილ­შია თქვე­ნი სახ­ლი გა­კე­თე­ბუ­ლი?

- ძი­რი­თა­დად კლა­სი­კურ სტილ­შია გადაწყვეტილი. არის ზუს­ტად ისე­თი, რო­გო­რიც ჩვენ გვინ­დო­და. სახ­ლ­ში ხომ ეს არის მთა­ვა­რი, ის შენ უნ­და გერ­გე­ბო­დეს, შენს მოთხოვ­ნებს, გე­მოვ­ნე­ბას პა­სუ­ხობ­დეს და ემ­თხ­ვე­ო­დეს და არა ის, რამ­დე­ნად მო­დუ­რი და აქ­ტუ­ა­ლუ­რია ამ ეტაპ­ზე ესა თუ ის სტი­ლი. ჩემ­თან ყვე­ლა­ფე­რი არის ფუნ­ქ­ცი­უ­რი, ისე გა­ვა­კე­თე, რომ ყვე­ლა ოთახს, სა­რეცხის პა­ტა­რა ოთახ­საც კი აქვს ფან­ჯ­რე­ბი და ესეც მნიშ­ვ­ნე­ლო­ვა­ნია.

ზო­გა­დად არ მიყ­ვარს, ყვე­ლა­ფე­რი ერთ ფერ­ში რომ არის. ბავ­შ­ვებ­საც სხვადასხვა ფე­რი მოს­წონთ, მა­გა­ლი­თად, უფ­როსს ყვი­თე­ლი უნ­დო­და, უმ­ც­როსს - მწვა­ნე. ყვე­ლამ თა­ვად შე­არ­ჩია სა­კუ­თა­რი ოთა­ხის ფე­რი. ცო­ტა კო­რექ­ტი­რე­ბა კი დას­ჭირ­და, მაგ­რამ გარ­კ­ვე­უ­ლი დე­ტა­ლე­ბი თა­ვად შე­არ­ჩი­ეს.

არც ის მიყ­ვარს, ყვე­ლა ბი­ნა რომ ერ­თ­მა­ნეთს ჰგავს, მა­გა­ლი­თად, ერ­თი და იმა­ვე დი­ზა­ი­ნე­რის გა­კე­თე­ბუ­ლი. სი­ნამ­დ­ვი­ლე­ში, ყვე­ლა­ზე უკეთ თქვენ იცით, რო­გორ სახ­ლ­ში და რო­გორ გა­რე­მო­ში გინ­დათ ცხოვ­რე­ბა, და არა დი­ზა­ი­ნერ­მა, რო­მე­ლიც სუ­ლაც არ გიც­ნობთ. თუ დი­ზა­ი­ნერს ქი­რა­ობთ, მაქ­სი­მა­ლუ­რად კარ­გად უნ­და გა­აც­ნოთ სა­კუ­თა­რი თა­ვი და სურ­ვი­ლე­ბი, თქვე­ნი ცხოვ­რე­ბის წე­სი, რომ მან თქვენ­თ­ვის შე­სა­ფე­რი­სი ბი­ნა და­გეგ­მოს, სა­დაც თავს კარ­გად იგ­რ­ძ­ნობთ, და არა უბ­რა­ლოდ მო­დუ­რი სივ­რ­ცე.

- რე­მონ­ტის პრო­ცეს­ში ყვე­ლა­ზე რთუ­ლი რა მო­მენ­ტია?

- ალ­ბათ ფე­რე­ბის შერ­ჩე­ვა და ის, რომ ავე­ჯი და კედ­ლე­ბი­სა და იატა­კის ფე­რი უხ­დე­ბო­დეს ერ­თ­მა­ნეთს... იატა­კის სა­ფა­რი რომ უნ­და შე­მერ­ჩია, კა­რა­დის კა­რი მოვ­ხ­სე­ნი და იმას და­ვა­ტა­რებ­დი მა­ღა­ზი­ებ­ში, ვა­და­რებ­დი იატა­კის ფერს.

- სახ­ლ­ში ხის იატა­კი გაქვთ და­გე­ბუ­ლი. რას იტყ­ვით იატა­კის თე­მა­ზე ზო­გა­დად, რა გა­მოც­დი­ლე­ბა გაქვთ ამ მხრივ?



- ძი­რი­თა­დად ლა­მი­ნატს ან სხვა სა­შუ­ა­ლე­ბას ბრმად ყი­დუ­ლო­ბენ. მე პი­რა­დად, ინ­ტერ­ნეტ­ში ვნა­ხუ­ლობ, რას ნიშ­ნავს შე­ფუთ­ვა­ზე და­ტა­ნი­ლი ნიშ­ნე­ბი. ეს მნიშ­ვ­ნე­ლო­ვა­ნია. გა­სათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბე­ლია, რამ­ხე­ლა დატ­ვირ­თ­ვას იტანს იატა­კის სა­ფა­რი. რა მა­სა­ლა­საც ყი­დუ­ლობ, იმ მწარ­მო­ებ­ლის სა­იტ­ზე რომ შეხ­ვი­დე, იქ აუცი­ლებ­ლად უწე­რი­ათ ყვე­ლა მაჩ­ვე­ნე­ბე­ლი. მა­სა­ლა­ზე და­ტა­ნი­ლია მარ­კი­რე­ბა. ყვე­ლა­ფე­რი უნ­და გათ­ვა­ლოთ თა­ვად - რას გეგ­მავთ ამა თუ იმ ოთახ­ში, ან ავე­ჯი რო­გო­რი უნ­და დად­გათ, რა დატ­ვირ­თ­ვა იქ­ნე­ბა... ამის მი­ხედ­ვით უნ­და იყი­დოთ იატა­კიც. შე­იძ­ლე­ბა, ხე­ლო­სან­მა გირ­ჩი­ოთ, რომ სქე­ლი ჯო­ბია თხელს, რე­ა­ლუ­რად კი ასე არ არის. ხში­რად სქე­ლი გან­კუთ­ვ­ნი­ლია სა­ო­ფი­სედ, რო­მე­ლიც შე­საძ­ლოა გათ­ვ­ლი­ლია ბევ­რი ხალ­ხის სი­ა­რულ­ზე, მაგ­რამ გათ­ვ­ლი­ლი არ არის წყლის დაქ­ცე­ვა­ზე. არის ლა­მი­ნა­ტი, რომ­ლის ქვე­შაც შე­საძ­ლოა გა­იყ­ვა­ნოთ გათ­ბო­ბის მი­ლე­ბი, ზო­გი­ერ­თი მა­სა­ლა ამას ვერ იტანს. მეტ­ლა­ხი რომ ამო­აბ­რუ­ნო, ქვეშ აქვს ისა­რი, ანუ და­გე­ბის მი­მარ­თუ­ლე­ბა. მწარ­მო­ე­ბე­ლი ვალ­დე­ბუ­ლია და­იც­ვას სტან­დარ­ტი. ბევ­რ­მა ხე­ლო­სან­მა ესეც არ იცის. სამ­წუ­ხა­როა, რომ ჩვენ­თან ხე­ლოს­ნე­ბი არ ცდი­ლო­ბენ რა­ღაც ახა­ლი ინ­ფორ­მა­ცი­ე­ბის მო­ძი­ე­ბას, სი­ახ­ლე­ე­ბის და­ნერ­გ­ვას. არ ვი­თარ­დე­ბი­ან, ერთ ად­გილ­ზე არი­ან გა­ყი­ნუ­ლი.

- და ამ გა­მოც­დი­ლე­ბამ გა­გი­ჩი­ნათ სურ­ვი­ლი და­გე­წე­რათ წიგ­ნი?

- მარ­თა­ლი გითხ­რათ, წიგ­ნის და­წე­რა­ზე არც მი­ფიქ­რია. ერთ დღე­საც დავ­ჯე­ქი გაბ­რა­ზე­ბუ­ლი და დავ­წე­რე პოს­ტი, რო­მე­ლიც უნ­და და­მე­დო ფე­ის­ბუქ­ზე. მაგ­რამ მივ­ხ­ვ­დი, რომ ბევ­რი რამ მქონ­და და­სა­წე­რი და ამ ერთ პოს­ტ­ში არ და­ე­ტე­ო­და. მე­რე ვი­ფიქ­რე, და­მე­წე­რა ბლო­გი. თუმ­ცა ესეც გა­და­ვი­ფიქ­რე. თან ვაგ­რ­ძე­ლებ­დი წე­რას და ბო­ლოს მივ­ხ­ვ­დი, რომ ძა­ლი­ან ბევ­რი გა­მო­ვი­და. ვაჩ­ვე­ნე ჩემს მულს, რო­მე­ლიც ჟურ­ნა­ლის­ტია და ძა­ლი­ან მო­ე­წო­ნა. ვი­ფიქ­რე, ჩე­მი ნა­წე­რი ისე­თი ადა­მი­ა­ნის­თ­ვის მი­მე­ცა, ვინც არ მიც­ნობ­და და ობი­ექ­ტუ­რი იქ­ნე­ბო­და. ვი­პო­ვე კი­დეც. შე­დე­გად ამ კაც­მა შთა­ბეჭ­დი­ლე­ბის ქვეშ თა­ვის სახ­ლ­ში და­იწყო რე­მონ­ტი, ჩა­მო­ყა­რა კედ­ლე­ბი, და­ან­გ­რია აბა­ზა­ნა - ამით ძა­ლი­ან ბედ­ნი­ე­რი­ცაა და თან მად­ლი­ე­რიც. ადა­მი­ა­ნებს ეს წიგ­ნი ეხ­მა­რე­ბათ, გა­ა­გე­ბი­ნონ ხე­ლოს­ნებს, თუ რა უნ­დათ.



- რე­მონ­ტის დროს თან­ხებს რამ­დე­ნად ზუს­ტად თვლით?

- მნიშ­ვ­ნე­ლო­ვა­ნია შე­ად­გი­ნო ხარ­ჯ­თაღ­რიცხ­ვა. უნ­და მო­ე­ლა­პა­რა­კო ჯგუ­ფის ხელ­მ­ძღ­ვა­ნელს, გა­ერ­კ­ვე ხე­ლო­ბის ფა­სებ­ში, და­ით­ვა­ლო კვად­რა­ტუ­ლო­ბა. ხშირ შემ­თხ­ვე­ვა­ში სამ­ზა­რე­უ­ლო­ში არ არის ძა­ლი­ან დი­დი ფარ­თი, ამი­ტომ იქ შე­გიძ­ლი­ათ ცო­ტა ძვი­რი­ა­ნი კა­ფე­ლი გა­აკ­რათ. მაგ­რამ რო­ცა დი­დი ფარ­თია და ფი­ნან­სე­ბი არ გიწყობთ ხელს, შე­გიძ­ლი­ათ მო­ძებ­ნოთ იაფი­ა­ნი მა­სა­ლა და ისე­თი ხიბ­ლი მო­უ­ძებ­ნოთ, რომ სულ სხვა ელ­ფე­რი შე­მა­ტოს ოთახს. ჩე­მი თეთ­რი აბა­ზა­ნა იაფი კა­ფე­ლი­თაა გა­კე­თე­ბუ­ლი, მაგ­რამ ჩარ­თუ­ლი მაქვს გან­ს­ხ­ვა­ვე­ბუ­ლი დე­ტა­ლე­ბი. ამა­ზო­ნი­დან გა­მო­ვი­წე­რე და მარ­თ­ლა კა­პი­კე­ბი დაჯ­და.

სა­ნამ რე­მონტს და­იწყებთ:
აუცი­ლებ­ლად კარ­გად მო­ი­ფიქ­რეთ, რა გინ­დათ; მო­ძებ­ნეთ სან­დო ჯგუ­ფი, რო­მე­ლიც რე­მონ­ტ­ზე იმუ­შა­ვებს; კარ­გად გათ­ვა­ლეთ ხარ­ჯე­ბი; მაქ­სი­მა­ლუ­რად ეცა­დეთ, ხე­ლო­სა­ნი და­არ­წ­მუ­ნოთ, რომ ყვე­ლა­ფერ­ში კარ­გად ერ­კ­ვე­ვით და ზუს­ტად ისე გინ­დათ რა­ღა­ცის გა­კე­თე­ბა, რო­გორც და­გეგ­მეთ და არა ისე, რო­გორც მას სურს.

ლელა ზურებიანი