ალბათ ბევრს დაგინახავთ ეს ხე - მუქ ვარდისფრად აყვავებული გაზაფხულობით. მისი მითიური სახელიც გაგიგონიათ - იუდას ხე. სინამდვილეში ეს არღავანია, იუდას ხე (Cercis siliquastrum) — ფოთოლმცვივანი ხე ან ბუჩქი ცეზალპინიასებრთა ოჯახისა. აპრილში, ფოთლის გამოტანამდე გამოაქვს მოვარდისფრო ყვავილი. 10-12 სმ სიგრძის პარკი სექტემბერში მწიფდება. გავრცელებულია მცირე აზიაში, სამხრეთ-აღმოსავლეთ ევროპასა და ხმელთაშუა ზღვის ქვეყნებში ქვა-ღორღიან და კირიან ნიადაგებზე. გვხვდება აგრეთვე კავკასიაში, ყირიმსა და შუა აზიაში გაველურებული სახით.

საქართველოში ხარობს მთის ქვედა სარტყელში - აფხაზეთში, აჭარასა და ქართლ-კახეთში. იტანს ჰაერის სიმშრალეს, სითბომომთხოვნია, ნელა

გადმოცემის მიხედვით, მაცხოვარი იუდამ არღავანის ხის ძირას გასცა. იუდამ ფარისევლებს ქრისტეს ადგილსამყოფელი მიასწავლა და გასამრჯელოდ 30 ვერცხლი მიიღო. ეს ამბავი არღავანის ხემ რომ მოისმინა, სირცხვილი­სგან "გაწითლდა". როცა იუდა საკუთარ საქციელს ჩაწვდა, თავი სწორედ,არღავანის ხეზე ჩამოიხრჩო. ის 30 ვერცხლი ქისიდან არღავანის ხის ძირში ­ჩამოეყარა. ამის შემდეგ, ამ ულამაზეს არღავანს იუდას ხე შეარქვეს და დღესაც ამ სახელით იხსენიებენ.

შესაძლებელია სახელწოდება ფრანგული Arbre dе Judee-ს "იუდეის ხის" დამახინჯებული ვერსია იყოს. ეს მცენარე ამ ქვეყნის ბორცვიან რაიონებში იყო გავრცელებული.